کاشت و پرورش درخت توت – تمام نکات

درخت توت :

درخت توت با نام لاتین موروس آلبا ، معروف به توت سفید ، یک درخت توت با رشد سریع ، کوچک و متوسط ​​است که تا ارتفاع 10 تا 20 متر (33-66 فوت) رشد می کند. به طور کلی توت یک درخت کوتاه مدت بوده و طول عمر آن قابل مقایسه با طول عمر انسان است ، اگرچه برخی از نمونه های آن قدمتی بالغ بر 250 سال دارند. درخت توت بومی شمال چین و هند است و در جاهای دیگر (ایالات متحده ، مکزیک ، استرالیا ، قرقیزستان ، آرژانتین ، ترکیه ، ایران ، و غیره) به طور گسترده و طبیعی کشت می شود.

کشت توت سفید به طور گسترده برای تغذیه کرمهای ابریشم : که برای تولید تجاری ابریشم به کار رفته است ، کشت می شود. کشت توت سفید برای کرم های ابریشم از چهار هزار سال پیش در چین آغاز شد. در سال 2002 ، 6،260 کیلومتر مربع از اراضی چین به گونه های توت اختصاص داده شد. همچنین به دلیل انتشار سریع گرده های آن که با بیش از نیمی از سرعت صوت پرتاب می شود ، گیاه قابل توجهی است. انواع توت ها وقتی رسیده می شوند خوراکی هستند. درخت توت همچنین سایبان بسیار خوبی است.

مشخصات

روی شاخه های جوان درخت توت برگهای قلبی شکل با طول تا 30 سانتی متر (12 اینچ) می رویند و در درختان بزرگتر، برگها به طور کلی (2/5 تا 5/9 اینچ) بدون بریدگی رشد می کنند. درختان به طور کلی در مناطق معتدل برگ ریزند، اما درختانی که در مناطق گرمسیری رشد می کنند می توانند همیشه سبز باشند.
گلهای درخت توت تک جنسی هستند. طول گلهای های نر 2-3-3 سانتی متر (8/0-4/1 اینچ) است و گل های ماده 1 تا 2 سانتی متر (4/0-8/0اینچ) طول دارند. گلهای نر و ماده معمولاً بر روی درختان جداگانه قرار دارند ، گرچه ممکن است در یک درخت نیز روی دهند.

میوه این گیاه به طول 1-5/1 سانتی متر (4/0-6/ اینچ) است. در گونه های وحشی میوه توت به رنگ بنفش تیره است ، اما در بسیاری از گیاهان زراعی رنگ میوه ها از سفید تا صورتی متفاوت است. میوه توت شیرین است. همه درختانی که گل می دهند لزوما میوه نمی دهند. میوه دادن درخت از 4 سالگی به بعد آغاز می شود و معمولا از اوایل تابستان در تیرماه تا اواخر شهریور ماه ادامه دارد.
برگهای توت سفید ماده اولیه ترجیحی برای کرم های ابریشم است و همچنین در مناطقی که در فصول خشک سال دسترسی به پوشش گیاهی زمینی محدود است ، برای غذای دام (گاو ، بز و غیره) نیز بریده می شود. برگها به عنوان چای در کشور کره مصرف می شوند. میوه ان نیز خورده می شود ، اما غالباً میوه ها را خشک می کنند یا به شراب تبدیل می کنند.

شرایط جوی مناسب کاشت توت

این گونه اکنون بطور گسترده در سراسر جهان در مناطقی با اب و هوای معتدل یا گرم کاشته شده و به طور گسترده و به صورت طبیعی کاشت می شود.
این گیاه از شبه قاره هند ، افغانستان و ایران گرفته تا جنوب اروپا بیش از هزار سال است که برای برگ ان برای تغذیه کرم های ابریشم پر ورش داده شده است.

اخیراً ، در مناطق آشفته مانند حاشیه کنار جاده ها و پیاده روها در مناطق شهری در بیشتر مناطق آمریکای شمالی به صورت کاملاً طبیعی کاشت شده است. امروزه از انواع توت به عنوان یک درخت زینتی استفاده می شود که سایه آن بدون میوه مورد نظر است. گونه گوزنی توت سفید ، Morus alba ‘Pendula)’) یک گیاه زینتی محبوب است.

این گونه به یک درخت برگی محبوب در بین شهرهای بیابانی جنوب غربی  ایالات متحده تبدیل شده است که به دلیل سایه آن و همچنین خوشه های توت استوانه ای شیرین و مایل به سفید آن معروف است. گرده گیاه در برخی از شهرها که به دلیل افزایش تب یونجه مقصر شناخته شده است ، مشکل ساز شده است.

نور – توت ها در آفتاب کامل شکوفا می شوند اما در سایه جزئی نیز رشد خوبی دارند.

نیاز به آب : توت ها گیاهان مقاوم به خشکی هستند اما در مناطقی که میزان بارندگی بین 600 تا 1500 میلی متر در سال دارد ، به بهترین شکل رشد می کنند. دیده شده که توت ها در تالاب ها و در کنار رودخانه ها نیز به خوبی رشد می کند ، زیرا این گیاهان نسبت به آب تحمل زیادی دارند ، گرچه معمولاً در محیط های غیر تالاب رشد می کنند.

زیستگاه – توت معمولاً در مزارع قدیمی ، کنار جاده ها ، حاشیه های جنگلی ، محیط های شهری و مناطق دیگر رشد می کنند.

سرسختی – توت درخت بسیار سر سختی است و تا درجه حرارت 36- درجه سانتیگراد را تحمل می کند، اما در آب و هوای نیمه گرمسیری و مدیترانه ای به راحتی رشد می کند.

بوم شناسی – بسیاری از پستانداران کوچک از جمله پرندگان ، روباه ها ، سنجاب ها و جوندگان از توت ها تغذیه می کنند.

خاک – توت ها خاک لومی گرم و مرطوب و خوب زهکشی شده را در موقعیت آفتابی ترجیح می دهند. با این حال آنها با خاکهای درشت ، متوسط ​​و ریز سازگار هستند و طیف وسیعی از pH 5-7 را تحمل می کنند.

محیط – درختان باد ، خشکسالی ، سرما و سایه جزئی را تحمل می کنند ، بنابراین می توانید تقریباً در هر کجا آنها را کاشت کنید. این گیاه پس از گرفتن در خاک نسبت به نمک بسیار تحمل دارد. درختان توت می توانند بسیار بزرگ شوند و در صورت بلوغ سایه سنگینی به خود می گیرند ، بنابراین این مساله نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
ما اندامهای تحتانی درختان خود را کوتاه می کنیم تا فضا و نور بیشتری برای طیف وسیعی از درختان ، درختچه ها و گیاهان کوچکتر فراهم شود.

قابلیت باروری

توت یکی از سریعترین درختان در حال رشد است که  هر سال به وفور میوه بسیار خوبی تولید می کند و تقریباً آفات و بیماری ندارد. میوه توت نیمی از بهترین فیبرهای شناخته شده برای انسان را تامین می کند.

توت ها، تقریباً در هر مکانی که دارای خاک باشد ، رشد می کند و منبع تغذیه خوبی برای حیوانات هستند.

در طی این مقاله نگاهی دقیق به این گیاهان باورنکردنی از جمله نحوه پرورش آنها ، رشد توت در مزارع ، و معرفی برخی از گونه های نسبتاً نادر بلغاری خواهیم داشت.

بررسی اجمالی

حدود 68 گونه توت وجود دارد ، و اکثر آنها در آسیا رخ می دهند. فقط در چین بیش از هزار گونه رشد کرده است. ما روی توت سفید – موروس آلبا تمرکز خواهیم کرد که در باغچه های خود می کاریم و همچنین به توت سیاه – M. nigra) ) و توت قرمز – (M. rubra ) ، دو گیاه محبوب دیگر نیز خواهیم پرداخت. بیایید با تلاش برای روشن کردن تفاوت های بین این سه گونه شروع کنیم و سپس با نگاهی دقیق به توت سفید بنگریم.

تفاوت بین توت قرمز ، سیاه و سفید

• توت سفید بومی شمال ، شرق و آسیای مرکزی است و یکی از گونه های اصلی است که برای تغذیه کرم های ابریشم مورد استفاده قرار می گیرد.

• توت سیاه بومی جنوب غربی آسیا است. این گیاه قبل از امپراطوری روم به اروپا آورده شد و در آنجا به دلیل میوه های خود به رشد خود ادامه داده است.

• توت قرمز بومی نواحی شرقی آمریکای شمالی است.

کمی سردرگمی نسبت به این سه گونه وجود دارد. رنگ میوه گونه های توت را مشخص نمی کند. به عنوان مثال توت سفید می تواند میوه ای سفید ، اسطوخودوس یا سیاه تولید کند. میوه های توت سفید به طور کلی بسیار شیرین است اما اغلب فاقد چاشنی است.

میوه های توت قرمز معمولاً به رنگ قرمز تیره و تقریبا سیاه است و در گونه های مرغوب تر دارای طعمی هست که تقریباً برابر با توت سیاه است. میوه های توت سیاه بسیار بزرگ و آبدار است و تعادل خوبی از شیرینی و ملس بودن دارد که من شخصاً بیشتر آنها را ترجیح می دهم.

توت سیاه را با داشتن سطح برگ پایین روی گیاهان توت سیاه می توان از توت سفید تشخیص داد. آب میوه توت سیاه همچنین هنگام چیدن آنها از درخت انگشتان شما را سیاه و رنگی می کند. تشخیص میوه‌ی توت سفید و قرمز دشوار است برای جدا کردن این دو گونه ، یک روش مطمئن تشخیص این دو گونه از برگهای انهاست.

سطح بالایی برگهای توت قرمز به طرز چشمگیری از لحاظ بافت خشن است ، در حالی که در عوض سطح بالایی برگهای توت سفید صاف و براق است. اکثرا گلهای توت قرمز و توت سفید ترکیبی می شوند و در نتیجه درختانی با خصوصیات میانی شکل می گیرند.

تولید مثل:

درختان توت می توانند مستهجن یا تک جنسی باشند و گاهی اوقات از یک جنس به جنس دیگر تغییر می کنند. گلها  با باد گرده افشانی می شوند و برخی از گونه ها بدون هیچ گونه گرده افشانی میوه می کنند. توت سفید به دلیل انتشار سریع گرده های خود که با بیش از نیمی از سرعت صوت پرتاب می شوند ، قابل توجه است!

تغذیه ، آبیاری و مراقبت

تغذیه – توت به کود کمی نیاز دارد. هنگام کاشت درختان جدید ، پوشاندن سوراخ کاشت با 20 تا 30 لیتر کمپوست و تکرار این کار در اوایل بهار برای 2 سال اول ، به رشد آنها کمک زیادی خواهد کرد.

آبیاری – درختان توت سریع رشد می کنند و با دسترسی به آب در دوره گلدهی و باردهی میوه بیشتری تولید می کنند. درختان جوان به اب بیشتری نیاز دارند و برای 2-3 سال اول با 30 لیتر آب هر 2 تا 4 هفته بدون باران آبیاری می شوند.

علفهای هرز : در هر فصل بهار بیرون کشیدن علفهای هرز که در تابستان شروع به رشد می کنند به رشد گیاهان جوان کمک می کند. با بالغ شدن درختان ، آنها در بین سایر انواع گیاهان به خوبی رشد می کنند.

هرس : اندامهای تحتانی درختان خود را به ارتفاع تقریبی 5-6 متر هرس کنید تا به شما امکان کاشت زیر درخت و دسترسی آسان به اطراف درخت را بدهد. درختان به خوبی به این نوع هرس پاسخ می دهند. در صورت هرس درختان جوان ، جوانه های گل و میوه در سال دوم رشد می کنند.

برداشت – ساده ترین روش برای برداشت یک توت سفید روش لرزاندن درخت و گرفتن میوه است.

میوه تازه فقط چند روز ماندگاری  دارد و اگر بلافاصله آنها را نمی خورید بهتر است در یخچال نگهداری شود. این یکی از اصلی ترین دلایلی است که میوه توت زیادی را در مغازه ها نمی بینید. میوه ها همچنین می توانند خشک یا یخ زده شوند .

تکثیر – انتشار توت از شاخه ها بسیار آسان است پس نگران نباشید ، شاخه را از درخت بریده و آن را در خاک بکارید! طی یک فصل توت شما ریشه خواهد کرد .در حقیقت قلمه های چوب سخت را در هر فصل می توان برای توت قرمز و توت سیاه با موفقیت کاشت.

کاشت

*توت سفید را می توان از بذر پرورش داد و بهتر است بلافاصله پس از میوه دهی کاشته شود. سپس به مدت 4- 16 هفته می تواند سرعت جوانه بزند.

*برای بدست اوردن بذر می توان میوه توت را فشار داد تا اب ان برود. سپس بذر را در دمای طبیعی اتاق خشک کنید. اگر میوه ها را به طور طبیعی یکی دو روز در دمای اتاق روی پارچه ای پهن کنید تا خشک شود نیز بذر به دست می اید.

*روش دیگر کاشت قلمه زدن ان است.

آفات و بیماریها

 توت کمی از بیماری و آفات حشرات رنج می برد. به همین خاطر عجیب است که براساس این ویژگی بیشتر مردم آنها را در خانه و محل کار خود رشد نمی دهند.

آلرژی – گرده گیاه در برخی از شهرها که به دلیل افزایش تب یونجه مقصر شناخته شده ، مشکل ساز شده است.

برخی نکات دانستنی

میوه-میوه های توت سفید به طور کلی بسیار شیرین است. این میوه ها بر خلاف بسیاری از میوه های دیگر که به نظر می رسد همه به یکباره می رسند. در مدت زمان طولانی می رسند. دوره باردهی می تواند از 6-8 هفته باشد.

چوب – به خصوص در شبه قاره هند ، چوب توت برای صنایع دستی ، کار کابینت و چوب های ورزشی استفاده می شود (به عنوان مثال چوب های هاکی چمن و راکت تنیس). شاخه های نازک را می توان درون سبد ها بافته شده به کار برد.

کنترل فرسایش: گونه ای مفید برای تثبیت ساختارهای فیزیکی خاک است.

برگ – برگهای توت  حاوی 18 تا 25٪ پروتئین (محتوای ماده خشک) هستند و قابلیت هضم بالایی دارند (90-90٪). بازده برگ و ساقه مورد استفاده برای علوفه ، از 3.2-221 تن در هکتار در سال است.

برگها به عنوان چای در کشور کره تهیه می شوند. چای را می توان از برگهای تازه یا خشک تهیه کرد. این مواد مغذی حاوی ویتامین های گروه B ، D و فلاونول ها هستند و گاهی به عنوان سبزی خورده می شوند.

ترجمه شده در وب سایت بوستان myboostan.com