آموزش حرفه ای کاشت داشت و برداشت پیاز و پیازچه

پیاز یک نبات دوساله بوده ودرسال اول از تخم آن کلچه پیاز قابل عرضه بد ست می آید ،تخم آن درحرارت یک اندازه بلند تر از صفر درجه سانتی گراد ،به جوانه زدن آغازمی نماید . این نبات به مقا بل حرارت پائین تر از صفر درجه سانتی گراد ،در جریان مدت دوامدار مقاومت کرده میتواند

 

پياز در حال حاضر در تمام مناطق دنيا كشت مي شود ولي گفته مي شود كه منشاء آن از ايران و افغانستان بوده است و از آنجا به ديگر نقاط دنيا راه يافته است .

 

پياز از زمانهاي ماقبل تاريخ وجود داشته است . مردم مصر و كلده از آن در غذاهايشان استفاده مي  كرده اند .

 

مخصوصا در مصر پياز در مراسم مذهبي بكار مي رفته و احترام خاصي داشته است . يونانيان و  روميان نيز آنرا مي شناخته و مصرف مي كرده اند

شرایط آب و هوائی:

این گیاه سبزی فصل خنک است و بهترین رشد و نمو را در درجه حرارت25-12 درجه سانتی گراد دارد (1). واریته های مختلف پیاز نسبت به طول روز و دما عکس العمل های متفاوتی نشان می دهند. اغلب واریته های در دمای کم تولید ساقه گل دهنده می کنند بنا براین برای بذر گیری به دمای پایین احتیاج هست. با بذر پاشی در بهار ابتدا ریشه و برگ تولید می شود. تولید پیاز سپس تحت شرایط روزهای بلند و دمای بالا تشکیل و یا افزایش می یابد (2). انواع روز متوسط در مناطقی با آب و هوای ملایم ( عرض جغرافیایی 38-32 درجه ) پرورش می یابند . پیازهای روز بلنددر عرض های جغرافیایی بالاتر از 38 درجه پرورش می یابند(3).

پیاز ها دارای دوره استراحت بوده که در ارقام مختلف، متفاوت می باشد و از چند روز تا چند ماه طول می کشد. مقاومت زیاد پیاز برای دوره استراحت دمای 28 درجه سانتی گراد و مقاومت کم آن 15-9 درجه سانتی گراد و در شرایط مرطوب می باشد. پیاز احتایج زیادی به نور دارد. بنابراین روزهای آفتابی در رشد و نمو گیاه مؤثر است. بهار گرم همراه با آب کافی برای کشت پیاز مناسب است. پیاز به شوری خاک حساس است (2).

رطوبت :

ریشه های فیبری و سطحی پیاز فقط در ۳۰ سانتیمتری سطح خاک پراکنده می شوند، در مناطق معتدل برای رسیدن محصول پیاز ۳۸۰ الی ۷۶۰ میلیمتر آب نیاز است . رطوبت خاک برای رشد ریشه های نابجای جدید مهم است . اگر ریش نابجا تازه تشکیل شده در حال رشد باشند باید رطویت خاک به طور دوره ای به قاعده پیاز برسد ریشه ها در خاک خشک رشد نمی کنند.

خاک و کود :

پیاز نیازمند خاک نیمه سنگین،حاصلخیز با زهکش مناسب و فاقد سله است (2و3). خاک های شنی لومی بهترین خاک برای نفوذ ریشه و توسعه غده هستند اما چنانچه خیلی سبک باشند باید با کود دامی و شیمیایی آنها را تقویت نمود و هوموس انها را بالا برد (1). در خاک هایی با دمای ملایم و نسبتاً گرم به خوبی رشد می کند. پیاز نسبت به اسیدی بودن خاک بسیار حساس است (2) و اسیدیته مناسب برای پیاز 8/6-6 می باشد. این گیاه نیازمند تأمین مداوم مواد غذایی است (3). از آنجا که پیاز دارای ریشه سطحی است، مواد غذایی مورد نیاز گیاه مثل ازت، فسفر و پتاس باید در محوطه دسترس ریشه ها قرار گیرد. پیاز ها در مقابل کمبود عناصر نیز واکنش نشان می دهد و این کمبود در انبار داری آنها نیز بسیار مؤثر خواهد بود. زمینی که کشت گیاه در آن صورت می گیرد، باید مسطح باشد. برای کشت پاز به شخم خیلی عمیق احتیاج نیست.استفاده از کود های دامی پوسیده (20 تا 30 تن در هکتار) در افزایش عملکرد و تولید محصول با کیفیت خوب مؤثر است (2). بهتر است عملیات کود دهی قبل از کاشت گیاه و بر اساس نتایج آزمایش خاک انجام گیرد. بر اساس عملکرد 40 تن در هکتار، گیاهان حدود 145 کیلو گرم نیتروژن، 25 کیلوگرم فسفر و 155 کیلوگرم پتاسیم از زمین می کشند (3). ولی به طور متوسط حدود 100 کیلو ازت (در دو نوبت)، 80 کیلوگرم فسفر و 200 کیلوگرم پتاس در هکتار توصیه می گردد. برای خاک های شور استفاده از کود های پتاسه سولفاته توصیه می شود (2).اسیدیته خاک بر میزان فراهمی عناصری مانند گوگرد و بر تاثیرگذار است . مقدار گوگرد موجود در خاک بر تندی پیاز موثر است ،

البته گوگرد به طور کلی برای تولید پیاز ( حتی انواع شیرین ) مورد نیاز است (3).

استفاده از انواع مختلف کود در بالا بردن اندازه محصول نقش عمده را دارد، گذشته از این تغذیه غدهپیازدر سال اول روی کیفیت بذر در سال دوم اثر می گذارد .

توصیه میگردد که کود های حیوانی در کشتهای  قبلی استفاده شود چون پیاز به کود حیوانی زیادضرورت دارد و میتوان گفت نسبت به سایر سبزیجات مصرف کود حیوانی در نبات پیاز دو برابرمیباشد.

.

استفاده از کود های حیوانی  تازه  که دارای بذر علفهای هرزه میباشد برای مزرعه  پیاز زیان آوربوده چون پیاز در اوایل رشد بسیار ضعیف بوده و به کندی  رشد و نمو میکند ، لذا علفهای هرزه بهآسانی برآن غلبه میکند.

 

.

ابــــــیاری

طوریکه سیستم ریشه پیاز سطحی بوده فلهذا به یک مقدار آب کافی ضرورت دارد. پیاز در یک فصل نموی به 5 الی 10 مرتبه آبیاری ضرورت داردکه این تعداد آبیاری نظربه نوعیت خاک وآبوهوای منطقه متفاوت است

 

پیاز در مراحل اول نموئی یک تعداد از ریشه های باریک را تشکیل داده که مستقیماً بزمین فرو میرود وبعداً یک تعداد از ریشه های سطحی بشکل جانبی  نمو میکند.چون ریشه ها در خاکهای که رطوبت کم باشد خوب نمو نمی کند

فلهذا مقدار رطوبت کافی در سطح خاک ضرور میباشد. وقتیکهبرگ  پیازبه رنگ زرد در آمد آبیاری متوقف گردد چون باعث گندیدن غدۀ پیاز می گردد.

 

   آماده ساختن زمین:

آماده کردن زمین باید به دقت ومراقبت فراوان انجام گیرد زیرا به طوری که قابل تذکر است به این نکته که ریشه بته پیاز کوتاه وسطحی بوده وقدرت تولید ریشه فرعی  دراین نبات بسیار کم

است. علاوه بر این زمین نرم وعاری از کلوخ وسنگریزه باشد که کود دادن وپلوان کشی به آسانی انجام شود برای این منظور دراخیر سال ، قبل از کشت پیش از هموار کردن کود حیوانی ویا بعد

از آن زمین را قلبه عمیق میکنند وبعداًدو یا چند مرتبه  قلبه کرده و کود را  با خاک کاملاً مخلوط کرده وتمامی کلوخها را نرم میکنند.وزمین را هموار کاری نرم نموده آماده کشت میسازند.برای

فصل بعد، یا اینکه تما م اسن فعالیت اه را درهمین سال انحام اده پس از این که زمین به این ترتیب آماده وحاضر شد آنرا برای مدت چند روز میگذارند.بخاطر که رطوبت زمین اجازه ورود به

مزرعه را میدهد.وبعد دوباره سطح زمین را یک مرتبه قلبه وماله نموده تا زمین را خوب نرم مینمائیم. درافغانستان به طریق کردهای خورد ترتیب داده شده و پلوان بندی نموده وخوب توسط

بیل وکدام سامان آلات دیگر میکوبد.وپیش از آن اقدام به کشت آن میکند. درافغانستان کاملاً تخم پاش دادن توسط دست انجام میشود.دربعضی ممالک توسط ماشین های تخم پاش انجام

خواهد شد.

اگر کشت توسط دست یا وسائیل صورت می گیرد کوشش شود که تخم بالای خاک زیاد نماند،از گرمی وسردی هوا وهمچنان از خسارات حشرات درامان باشد. این کار درافغانستان مروج است

ودر دیگر ممالک پیشرفته تمام کار های آن توسط ماشین های مخصوص انجام میشود.

 روش کاشت :

پیاز را معمولا روی پشته هایی به فاصله ۳۵ الی ۴۵ سانتیمتر برای کشت یک ردیفه می کارند و برای کشت دو ردیفه ، عرض را دو برابر در نظر می گیرند . مقدار بذر برای تولید پیاز حدود ۲٫۲ الی

۳٫۴ کیلوگرم درهکتار است. برای خزانه کاری یا تهیه نشاء مقدار بذر حدودا ۶ برابر مقدار فوق است. عمق بذر کاری حدود۶ الی ۱۲ میلیمتر بوده و خاک تا زمان سبز شدن بذور باید مرطوب نگه

داشته شود. برای تولید پیاز فواصل بین بوته ها ۷ الی ۱۰ سانتیمتر است.

کاشت بذر در محل اصلی :

این روش در مناطقی استفاده می شودکه از علف کش استفاده می گردد. رشد علفهای هرز در طول زمستان باعث می شود که کاشت بصورت مکانیزه صورت نگیرد در این روش حدود ۲ تا ۵ کیلوگرم بذر در هکتار لازم است.

کاشت بذر در خزانه و انتقال نشاء به زمین اصلی :

انتقال نشاء همزمان با دومین مرحله رشد ریشه انجام می شود.

کاشت در سطوح وسیع :

بذر پیاز را می توان در خزانه یا مستقیما در زمین اصلی کشت نمود. کاشت بذر در خزانه در بهمن ماه انجام می گیرد و در اواخر اسفند ماه به زمین اصلی منتقل می گردد. کاشت بذر در محل اصلی به دو صورت خطی و نشتی

انجام می گیرد. ولی طریقه خطی بهترین روش کاشت پیاز است که در این روش فواصل بین خطوط یا ردیفها را ۲۵ الی ۳۰ سانتیمتر و فواصل بین بوته ها را ۵ الی ۱۰ سانتیمتر بسته به رقم در نظر می گیرند. هر اندازه این

فواصل کمتر در نظر گرفته شوند پیازهای ریزتری تولید می شود . بنابراین برای بدست آوردن پیاز درشت بایستی فواصل بین خطوط و بوته ها در حدود اعداد ذکر شده تنظیم نمود. برای تلید غده پیاز ۲٫۵ الی ۴٫۵ کیلوگرم در

هکتار بذر لازم است و برای تولید بذر پیاز ۷ الی ۱۰ کیلوگرم در هکتار بذر مورد نیاز می باشد.

امراض پیاز

1       مزض گندگی گردن پیازNeck rot of onion ) )

این مرض از جمله امراض تباه  کن غده پیاز به شمار می رود.این مرض اکثراًبالای ساقه زیرزمینی بعداًاز جمع اوری دیده میشود.علایم اولی آن عبارت است از نرم شدن انساج پیاز درحصه آخر

ساقه عموماً این علایم بشکل سوخته وابدار تظاهر می کند بواسطه این علایم نبات سالم را از مریض فرق کرده میتوانیم.

عامل مرض

عامل این قارچ یا فنگس میباشد که بنامBotrysallii  بوتریس الی یاد می شود وقتیکه پیاز به مرض مصاب می شود عامل مرض مذکور به زودی به حصص پایانی پیاز حرکت کرده شیوع مرض

ازیک ریشه به ریشه دیگر صورت می گیرد.اگر مقطع عرضی پیاز را بگریم ان عموماً ابدار میباشد ویا پایان تر از انساج ابدار انساج چملک برنگ خاکستری دیده می شود انساج مذکور د رابتدا

گندگی ابدار بنظرمیخورد که این عمل از یک طرف باعث کمی حاصل واز طرف دیگر ارزش انرا کم میسازد.

وقتکیه مرض به ظهور می رسد، نموی نبات قبل از پخته شدن توقف کرده،علل این توقف رشد نبات وقتی که رطوبت وحرارت برای زنده ماندن فنگس مساعد باشد دیده میشود.

نباتات که به مرض مبتلا میباشد،اجسام سبگتر به رنگ خاکستری درمرکز واجسام سیاه دراطراف پیاز دیده میشود.

کنترول مرض

یکی از طریقه های کنترول مرض زرع انواع پیاز های که به این مرض مقاومت داشته باشد؛راه دیگر تناوب زراعتی نیز میباشد وهمچنان تداوی بذری را جهت کنترول امراض تخم ذی

وخاک ذی مؤثرمیباشد.

استفاده از مواد کیمیاوی جهت ادویه پاشی بالای نبات این عمل رامتوان زمانی انجام داد که علائیم مرض ٱشکار شود .

ادویه کیمیاوی کوپراوت بلو را می توان سه گرام در یک لیتر ٱب محلول ساخت .

ادویه کیمیاوی کوپراوت بلو را می توان سه گرام در یک لیتر ٱب محلول ساخت ٰ؛در اوایل صبح ویا بعد از ظهر نزدیک به غروب آفتاب  می توان بالای نبات پیازپاشید وجهت کنترول مرض

گندگی گردن پیازمؤثر میباشد.وادویه پاشی در سه دوره به وقفه های ده الی پانرده روزصورت گیرد که این عملیه تا حدی اعظمی مکروب را بین میبرد.

1-2 آتشک پیاز Downy mildew of onion  

این مرض از جمله امراض خطر ناک پیاز بوده که دربعضی ساحات پیاز کاری کشور دیده شده وحاصیلات پیاز راکاهش میدهد،این مرض درمزارع که چند سال متداوم درعین زمین پیاز زرع شود

وتناوب زراعتی مراعات نگردد بشتر دیده می شود.

علایم مرض:  این مرض عموماً به شکل داغهای زرد بالای بالای نیمه حصص بالای برگ ها ظاهر میشود قارچ عامل مرض بالا داغهای مذکور بیشتر فعالیت نموده وداغها آهسته اهسته بزرگ می شود.

بزرگ شدن داغها  درموسم مرطوب بشتر میباشد تخم های مرض به زودی از یک منطقه به منطقه دیگر انتقال می یابد؛حصص بالای نبات به خشک شدن آغاز نموده نبات بعضی اوقات از بین

 

میرود یا اینکه نموی کلچه پیاز کم شده وازکیفیت وکمیت آن کاسته می شود.

عامل مرض :  عامل اینقارچ بوده که نام علمی ان Peronosporea destructorاست وبه کلاس phycomycetes فایکومایسیتس تعلق دارد وزمستان خود را بشکل رشته های باریک یا مایسلیم

بالای برگ های ملوث سپری  نموده .واویل بهار وقتیکه درجه حرارت ورطوبت مساعد شود دوباره به فعالیت اغازمینماید ،قراریکه تجارب نشان میدهد سپور عامل مرض بین 4 و25 درجه سانتی

گراد نمومی کند وحرارت مناسب 13 درجه سانتی گراد. سپور ها یا تخم این مرض به روز های گرم شب های سرد ومرطوب ضرورت دارد.

کنترول مرض:   

1-    پاکی ونظافت مزرعه از گیاهان هرزه.

2-    مراعات نمودن تناوب زراعتی

3-     محلول پاشی توسط کاپر اکسی کلوراید 4 گرم در یک لیتر یا  لوناکول 2-3 گرام دریک لیتر آب انداخته محلول پاشی شود،محلول پاشی بعد از دوهفته تکرار شود.محلول پاشی وقتی

شروع شود که علایم مرض ظاهر شود .درین موقع نتیجه بهتر می دهد .

مگس پیاز onion fly

طرزخساره :

درسالهای که مقدار بارندگی کم باشد خساره کمتر اما درسالهای که مقدار بارندگی زیاد باشد فیصدی خساره 80- 90٪ میرسد درافغانستان وبسیاری ازممالک جهان پیدامیشود،پیاز وسیر

راموردحمله قرارمیدهد

دوران حیات :

 این حشره زمستان را به قسم کرم ویا پیوپا (شفیره)درخاک سپری نموده ودر بهار به مگس تبدیل می شود مگس ان داری شکل استوانه ئی ورنگ فولادی مانند مگس خانگی بوده ولی پاهای ان

درازتر ازمگس خانگی میباشد.

لاروای آن بنام (مگت)یادمیشود دارای رنگ سفید کریمی بدون پا،سر آن باریک تر میباشد طول بدن آن 9-10 ملی متر میباشد که از قسمت تحتانی پیاز خود را داخل آن ساخته از ان تغذیه

میکنند که از اثر ان برگ پیاز رنگ زرد را را اختیار کرده خشک می شود .پیاز مصاب بوی گندیده پیدا کرده نرم میشود وبالاخره از بین می رود بعداً مگت به شفیره تبدیل شده که دارای رنگ سرخ

قهوه ای بشکل دانه گندم وطول بدن آن 5.5- 7 ملی متر میباشد.

مگس ماده تخم خود را که دارای رنگ سفید درکنار برگهای پیاز میگذارد وتعداد آن درحدود 60 دانه میباشد.این حشره درطول سال 2-3 مرتبه تولید نسل میکند،نسل سوم ان نزدیک جمع کردن

حاصیل شدورع به فعالیت میکنند وخساره زیاد تر ان در ذخیره خانه ها بمشاده میرسد

کنترول یا مجادله : 

1-    مجادله میخانیکی

2-    قلبه کردن عمیق

3-    تناوبزراعتی

جمع اوری پیاز

زمانیکه بیخ پیاز تشکیل گردیده وتا زمان پخته شدن بیش از چند هفته نمانده باشد آبیاری قطع گردد.

زما نیکه پیاز نزدیک به پخته شدن گرید ، گردن که بین بیخ وبر گها قرارداشته ضعیف گردیده چپه میشود ، بعدا یک الی دوهفته دیگر وقت لازم است تا برگها خشک گردد وحاصل سپس جمع

آوری میگردد. برگ های یک تعداد نبا تا ت تاهنوزهم بصورت مستقیم واستاده باقی میماند که لازم است در دراینصورت برگها زیر پا گردیده که این عمل به زود پخته شدن پیاز کمک می نما ید.

زمانیکه برگ های پیاز شروع به زرد وخشک شدن نمودند بهترین موقع جمع آوری آنها است . نگهداری پیازها در آفتاب برای مدت چندروزجهت خشک شدن ریشه ها وروطوبت اطراف آن لازم

است .

وقت جمع آوری پیاز روی چند اصل عمده که لازم است به آن نایئل آییم شروع مینما ئیم، که قرارذیل است:

1- عمل رسیده شدن پیاز را میتوان با خم کردن برگها  ونوردهی بیشتر به غده ها چند روز به عقب انداخت.

2- پس از خارج کردن از زمین آنها را با همان حالت برای دو الی سه روز روی سطح خاک هموار کنید.تاریشه ها هوا خورده و خشک شود.

3- دراین مرحله با قراردادن یک توریا جالی روی چند خشت سطح آنرا بالتر آورده وپیازها را روی آن هموار کنید . جریان هوا را دراین روش بهتر صورت میگیرد .

4- اگر رطوبت هوا زیادتر از حد معمول باشد روی آنها را با پلاستیک بپوشانید ایجاد منافع روی پلاستیک جهت برقراری جهت هوا لازم است.

درافغانستان معمولاً جمعاوی توسط بیل، بیلچه،داس و.. که بمنظور جمعاوری استفاده میشود،درممالکهای روبه انکشاف و انکشاف یافته توسط ماشین آلات مخصوص این کار انجام میگیرد.

ذخیره ونگهداری پیاز:

پیاز نوع مناسب هرگاه با رعایت شرایط جمع اوی وبرداشت ویا با اجرای دستورات لازم دراین زمینه انبار ونگهداری شود،محصول ثمربخشی خواهد بود . روش اصلی درنگهداری این  نوع

پیازها  مروجه یعنی کلچه پیاز را اگردرسردخانه نگهداری شود به این وسیله میتوان مدت زیاد نگهداری میشود واز بروز تغیرات کیمیاوی جلوگیری نموده وامکانات عوارض ناشی از آفات مانند

حشرات ،قارچها ،بکتریا ها ،ویروسها ،وهمچنین اثرات سردی وگرمی هوا ،کم شدن وزن وسبز شدن را کاهش داد.

پیاز از نباتات فصلی است که دو دوره حیات را طی مینمایدک. دوره اول از روش تخم شروع وبه تولید پیاز ختم میشود وپس از مدت دردوره دوم پیاز کامل را زرع نموده وتولید گل وتخم را

مینماید که درآینده از تخم آن استفاده شود.

چون پیاز پس از پایان اول رشد مصرف میشود ودریک سال فقط یک بار بدست میاید. بنابراین باید برای مصرف سایر فصول نگهداری شود .

پیاز سرخ کلچه ای شمال افغانستان را میتوان در شرایط صحیح از 3- 6 ماه نگهداری خوب میشود.

درهنگام نگهداری ،هرگاه پیازشروع به تولید ساقه ویا ریشه نماید باید دیگر توقف داده نشود درذخیره خانه بخاطرکه تلف میشود به زودترین وقت به بازار عرضه شود. وبه طور کلی تمام

اقدامات مربوط به جلوگیری از آن رعایت گردد.

پیاز از محصولات منحصر به فردی میباشد که با مصرف کمی میتوان آنرا برای چندین ماه درذخیره خانه نگهداری نمود . همچنین این محصول به همه جای دنیا قابل انتقال است.

جهت نگهداری پیاز باید دربرداشت محصول باید دقت کامل صورت گیرد واز زخمی شدن آن تا حد امکان جلوگیری شود هرگاه پیاز به اندازه کافی خشک نباشد. باید پس از بیرون آوردن آن از

خاک چند روزی درمزدعه بماند تا برگ وپوست خارجی آن کاملاًخشک شود . ضمناً درمواقع بارند گی هوا ،باید درجاهای خشک که اطراف آن باز باشد ویا درذخیره گاه های خانه با وسایل

میخانیکی مخصوص این عمل انجام پزیرد.

پیاز که درنظر نگهداری شود باید خشک بوده وپوست خارجی آن جدا نشده باشد . مدت نگهداری آن نیز با مقدار خشکی مذکور نسبت مستقیم خواهد داشت. ساقه های خشک پیاز را پس از

خشک شدن میتوان جدا نمود،اما با ید توجه کافی داشت تا با دیگر قسمت های پیاز تأثیری وارد نگردد.

دروقت انتقال پیاز به ذخیره گاه باید گل وخاک آلوده گیاهان مزرعه را از آن جدا نمود. برای بهره گیری بهتر است پیاز را با استفاده از تورهای سمی ،دراندازه ها وقطرهای مختلف درجه بندی

نمود. عبود این شبکه های سیمی نباید باعث وارد آمدن خساره به محصول گردد. درجه حرارت مناسب برای نگهدرای پیاز درذخیره 0 -0.5 درجه سانتی گراد باشد. درحدود رطوبت نستی محیط

75- 65 فیصد ازتفاع پیاز به صورت قطاردرسردخانه نیاید بیش از یک متر باشد.

وجود هوا کش ودودکش بین طبقات ضروی است . محیط سرخانه باید تاریک باشد. مدت نگهداری این محصول از 1 -6 ماه متغیر است.

پیاز که جهت تهیه دوا مصرف میشود باید حد امکان تازه وسالم بوده ویا حد اقل درمدت کم وبا شرایط صحیح نگهداری شود به این تربیب باید قبل از استفاده مورد باز رسی قرار داد تا اگر

دارای آلوده گی ها ی خارجی باشند نسبت به رفع آنها اقدام نمود.

تركيبات شيميايي:

 

پياز داراي تركيبات گوگردي ، قند ، كلسيم ، املاح سديم و پتاسيم ، يد ، سيليس ، آهن ، فسفر و يوتامينهاي A.B.C مي باشد . پياز داراي اسانس مخصوصي مي باشد كه در اثر پختن از بين مي رود .

 

پياز خام فعاليت معده را زياد مي كند و در نتيجه ترشح اسيد كلريدريك را تشديد مي كند . بنبراين  كسانيكه ناراحتي معده دارند ممكن است سوزش و درد در معده خود حس كنند . اينگونه

اشخص بايد پياز پخته مصرف كنند كه ترشحات دستگاه هاضمه را منظم كرده اشتها رازياد و دل درد و نفخ  معده را درمان مي كند .

خواص داروئي:

 

پياز از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است و داراي خواص بسياري است كه در يك مقاله نمي توان گنجانيد .

 

1-پياز ادرار آوري قوي است و خام و پخته آن هر دو اين اثر را دارند .

 

2-براي رفع گاز معده از تنتور پياز مي توان ساتفاده كرد . مقدر مصرف آن 10تا 15قطره است كه بايد  در آّ حل كرده و مصرف نمود .

 

3-براي رفع دردهاي عصبي شربت پياز بهترين دارو است شربت پياز به اين صورت تهيه مي شود :

100 گرم پياز خام را با 400 گرم آب مخلوط كرده و بپزيد تا له شود سپس 400 گرم قند روي آن بريزيد و بگذاريد كه جوش بزند تا قند حل شود سپس آنرا صاف كنيد و در يخچال قرار دهيد .

 

4- همانوطر كه گفته شد پياز داراي انسولين گياهي است و استفاده از آن قند خون را پائين مي  آورد . بيماران مبتلا به مرض قند بايد حتما هر روزه از آن استفاده كنيد .

 

5- اگر پياز را له كنيد و در زير شكم شخصي كه مبتلا به احتباس ادراري است قرار دهدي ادرار را  باز مي كند .

 

6-پياز نيم پز براي سوختگي ها نيز موثر است .

 

7-پياز خام محرك قلب است .

 

8-پياز باكتري كش است .

 

9-پياز تقويت كننده و نرم كننده سينه است .براي اين منظور پياز را آب پز كرده و بخوريد .

 

10-پياز سنگ كليه را خرد مي كند .

 

11- پياز پخته ملين است .

 

12-براي رفع خارش چشم چند قطره آب پياز را در چشم بچكانيد .

 

13-براي درمان سنگيني گوش آب پياز را در گوش بچكانيد .

 

14-ماسك پياز روي صورت خون را بطرف صورت مي كشاند و رنگ صورت را درخشان مي كند

 

15-پياز چون گرم است براي كسانيكه طبع گرم دارند مضر است و اسراف در خوردن آن موجب فراموشي و سردرد مي شود .

 

16-پياز لثه ها را محكم مي كند .

 

17-پياز كلسيم درد دندانها و استخوانها را تقويت مي كند و از نرمي استخوان جلوگيري مي كند .

 

18-پياز معالج عفونتهاي مجاري تنفسي از قبيل ورم گلو ، برنشيت ، گريپ و آسم مي باشد

 

19-براي رفع سموم بدن پياز توصيه مي شود .

 

20- براي آنكه پياز زود هضم شود و آنهايي كه معده حساس دارند بتوانند آنرا بخورند و از خواص آن  ساتفاده كنند بايد موقع پختن پياز مقداير شكر روي آن بريزيد و اين عمل هضم پياز را

آسان تر خواهد كرد .

 

21- براي درمان اسهال از پوست پياز استفاده كنيد بدين صورت كه پوست پياز را بشوئيد و در مقدري آب به  مدت ده دقيقه بجوشانيد ، سپس آنرا در داخل دستمالي ريخته و فشار دهيد تا

شيره آن گرفته شود . بعدا اين شيره را با شكر شيرين كنيد و روز ي چند فنجان از آن را بشوئيد تا اسهال كاملا از بين برود .

 

22- اگر پشه يا زنبور شما را گزيد فورا يك پياز را بريده و روي محل گزيدگي بگذاريد درد و خارش  فورا ساكت مي شود .

 

23- پياز ترشي را براي از بين بردن يرقان و تقويت معده و روده و زياد شدن اشتها مصرف مي كنند  .

 

24-اگر از بوي پياز ناراحت مي شويد مي توانيد بعد از خوردن پياز براي رفع بوي آن باقلا پخته و يا گردوي پخته و يا نان سوخته بخوريد .

 

25-تخم پياز گرم و خشك است و براي ازدياد نيروي جنسي مصرف مي شود .

 

36-اگز از تخم پياز پمادي درست كنيد و روي سر ببنديد از ريختن مو جلوگيري مي كند .

 

37-حتما شنيده ايد كه در قديم براي اينكه كسي از اسرار علمي سر درنيآورد آنها را با مركب نامرئي مي نوشتند و مركب نامرئي چيزي غير ازآب پياز نيست .

 

38-در خاتمه براي اينكه بوي پياز شما را ناراحت نكند و اشك از چشمان شما جاري نشود مي توانيد پياز را زير آب شير پوست بگيريد يا اينكه پياز را در داخل ظرف بزرگ آب قرار دهيد و درآب

آنرا پوست بكنيد .

 

منابع:اوان مشرق زمین – کشتزار -زراعت  – بیتوته -بوستان