چمن در نواحی گرم وخشک

درشرایط آب و هوای گرم و خشک استفاده از چمن بعنوان سطح غالب در فضای سبز مشکلاتی بشرح زیر را سبب می شود ….

درشرایط آب و هوای گرم و خشک استفاده از چمن بعنوان سطح غالب در فضای سبز مشکلاتی بشرح زیر را سبب می شود  که شناخت آنها جهت مقابله با آنها  و محدود کردن استفاده از چمن تا حد زیادی می تواند کارساز باشد اما همانطور که مکرر اشاره شده است استفاده از چمن در چنین مناطقی بایستی

 

الف ). محدود و کم ترین سطح را به خود اختصاص دهد.

ب). از گونه های چمن با نیاز آبی  کم و مقاوم به منطقه استفاده شود.

ج). از گونه های پوششی مناسب بجای چمن استفاده گردد.

 

از جمله مشکلات استفاده از چمن در نواحی گرم و خشک که متاسفانه امروزه توسعه چمنکاری امر رایج ادارات و شهرداریها شده است عبارتند از:

 

1). با افزایش دما در این نواحی( معمولا 35 درجه به بالا )مراحل ایجاد تغییرات در چمن آغاز می گردد.

 

2). میزان نیاز به آ بیاری روز بروز بیشتر می گردد.این امر تا حد منطقی قابل قبول است چرا که آبیاری زیاد نیز شرایط پوسیدگی ریشه هاو گسترش بیماریهای چمن را سبب می شود.

 

3).افزایش گازهای سمی تولیدی  در محدوده ریشه ها و تجمع مرگبار آنها بر اثر گرما( این موضوع در خاکهای سنگین و فشرده –کشتهای فشرده بذر چمن—خاکهای خیلی سبک و شنی با تجمع جلبک و خزه بیشتر دیده می شود.)

 

4). کاهش روزافزون اکسیژن خاک وایجاد تغییرات عمده در رنگ و بافت خاک

 

5). رکود رشد و کاهش تنژه زنی ریشه ها و جوانه زدن برگها و رقابت علفهای هرز با چمن( چمنزنی زیاد و کوتاه –ومحدودیت در استفاده از کودهای ازته در شرایط گرما—و توسعه بیماریهای چمن  از عوامل تسریع کننده می باشد.)

 

6). توقف فتوسنتز و ضعف کلی چمن با افزایش تدریجی دما

 

7).رنگ پریدگی چمن –ضعف مفرط ریشه ها و توسعه بیماریهای چمن 

 

۸). مرگ تدریجی

 

منابع :

bostane.ir

mghoraninia.blogfa.com